De beroemde schrijver Franz Kafka (1883-1924) ontmoette eens een meisje dat hard huilde. Ze was namelijk haar pop kwijt. Ontdek hieronder hoe Kafka haar hielp!
De Joodse schrijver Franz Kafka liep eens door een park in Berlijn. Plotseling zag hij een meisje dat hij huilde.
Het meisje huilde omdat ze haar favoriete pop was kwijtgeraakt. Zij en Kafka zochten naar de pop, maar vonden haar niet.
Kafka zei haar dat ze hem daar de volgende dag zou ontmoeten en dat ze terug zouden komen om haar te zoeken. Maar ook toen vonden ze de pop niet.
Toen gaf Kafka het meisje een brief die door de pop was ‘geschreven’: “Huil alsjeblieft niet,” schreef de pop. “Ik ging op reis om de wereld te zien. Ik zal je schrijven over mijn avonturen.”
Zo begon een verhaal dat doorging tot het einde van Kafka's leven. Tijdens hun ontmoetingen las Kafka brieven over alle avonturen die de pop meemaakte.
Ten slotte bracht Kafka de pop terug (of eigenlijk: hij kocht er een). Hij zei: “De pop is teruggekeerd naar Berlijn.”
“Ze lijkt helemaal niet op mijn pop,” zei het meisje. Kafka overhandigde haar nog een brief waarin de pop schreef: "Mijn reizen hebben mij veranderd.”
Het kleine meisje omhelsde de nieuwe pop en bracht haar gelukkig naar huis. Eén jaar later stierf Kafka.
Vele jaren later vond het inmiddels volwassen meisje een brief in de pop. In de kleine brief, ondertekend door Kafka, stond geschreven:
“Alles waar je van houdt, zal waarschijnlijk verloren gaan, maar uiteindelijk zal de liefde op een andere manier terugkeren.”
