Ken jij de film ‘1917’ over de Eerste Wereldoorlog? In de film zingt acteur Jos Slovick een oud gospellied: ‘Wayfaring stranger’. Veel kijkers waren diep geraakt door deze gospel. Er werd zelfs een petitie opgestart om de filmmakers te dwingen om een studioversie van het lied uit te brengen. 2500 mensen ondertekende deze petitie, waarna die studioversie er inderdaad kwam. Het lied begint zo:
I’m just a poor wayfaring stranger
Traveling through this world of war
Yet there is no sickness, no toil, nor danger
In that bright land to which I go
Het lied gaat over een oud Bijbels thema: het leven is een reis, een pelgrimstocht. Nu is er nog lijden, ziekte en oorlog, maar Jezus wil ons naar een ander land leiden. Hij is de nieuwe Jozua, die het volk Israël het beloofde land binnenleidde. Jezus’ naam laat dat al zien. ‘Jezus’ is de Griekse variant van de Hebreeuwse naam ‘Jozua’.
Dat beloofde land lijkt eindeloos ver weg, maar is dat echt zo? De Schotse prediker Robert Murray M’Cheyne zei: “Je hebt alleen maar twee ondiepe beken door te gaan: ziekte en dood. Christus heeft beloofd om jou tegemoet te gaan en jou te leiden van stap tot stap. Nog maar weinig tranen, nog weinig verleidingen, nog weinig vurige gebeden, nog weinig avondmaalsvieringen, en jij zult met het Lam op de berg Sion zijn.”
Ben jij een ‘wayfaring stranger’ die Jezus volgt?
