Wat weet je nou écht zeker in het leven? Volgens kerkvader Augustinus heb je maar één zekerheid: een keer ga je dood. Voor de rest is alles onzeker. “Begin maar bij het begin,” zei hij.
“Een mens is in de moederschoot ontvangen, een jongen. Misschien wordt hij geboren, misschien komt er een misgeboorte. Nu is hij geboren: Misschien groeit hij op, misschien groeit hij niet op. Misschien leert hij lezen en schrijven en studeert hij, misschien doet hij dat ook niet. Misschien trouwt hij een vrouw, misschien trouwt hij niet. Misschien zal hij kinderen krijgen, misschien ook niet. Misschien zal hij goede kinderen krijgen, misschien ook slechte. Misschien zal hij een goede vrouw hebben, misschien ook een slechte. Misschien zal hij rijk zijn, misschien ook arm. Hij wordt misschien ziek, misschien ook niet. Hij wordt misschien door een slang gebeten, misschien niet. Misschien door een wild dier verslonden, misschien ook niet. Maar kun je soms zeggen: ‘Misschien gaat hij dood, misschien gaat hij niet dood!?’”
Augustinus kon zo eerlijk over de dood praten, omdat hij niet bang was. Want hij kende het ‘paasgeheim’. In een paaspreek zei hij: “Jezus Christus is gekomen en Hij heeft ons als het ware zo toegesproken: ‘Waarom was u toch bang, mensen, die Ik heb geschapen en niet in de steek heb gelaten? Ach mensen, de val komt van u, de schepping van Mij; mensen waarom bent u zo bang om te sterven? Kijk: Ik sterf, Ik lijd. Toe, wees niet zo bang, want Ik laat je zien waarop u kunt hopen.”
