Ooit ontmoette een zakenman een visser in Italië. “Hoe lang doe je erover al die vis te vangen?” “Niet zo lang,” zei de visser.”
De zakenman was verbaasd. “Waarom vis je dan niet langer om er nog meer te vangen?”
“Nog meer? Dit is genoeg om mijn familie mee te voeden. Ik houd zelfs nog wat over voor mijn buren.”
De zakenman keek de visserman met grote ogen aan. “Maar wat doe je dan de rest van de dag?”
“Ik ga naar huis, kus mijn vrouw, speel met mijn kinderen. Ik doe nog een middagdutje, lees wat. In de avond drink ik met mijn vrienden, ik speel gitaar, zing en dans de nacht in!”
“Jij kan veel succesvoller worden,” zei de zakenman. “Blijf voortaan langer op zee. Je vangt meer vis, koopt een grotere boot. Dan bouw je een fabriek om de vis te verwerken!”
De visserman vroeg: “En wat doe ik daarna?” De zakenman lachte. “Je brengt je bedrijf naar de beurs. Dan kun je leven als een koning!”
“En dan?” “Nou, ’s morgens vis je wat. Dan ben je bij je vrouw en kinderen . Je doet een dutje en danst met je vrienden tot diep in de nacht!”
De visser antwoordt verbaasd: “Maar dat doe ik toch al?”
