Weet jij waarom Memphis Depay soms zijn handen in zijn oren stopt als het publiek juicht? Mensen denken vaak dat hij bedoelt dat het publiek stil moeten zijn. Maar dat is niet zo, zei de aanvaller van Olympique Lyon en het Nederlands elftal eerder in De Telegraaf. “Het is mijn manier om God te bedanken en te laten zien dat ik blind en doof ben voor de wereld, voor de mening van mensen. Ik weet dat ik goed doe als ik de Bijbel lees en bid. Het heeft een diepe, krachtige betekenis voor mij. Dat weten veel mensen niet. Ze vinden het misschien een beetje raar. Voor mij is het de manier om mijn leven te leven. Op deze manier vier ik het leven.”
De docu ‘Met beide benen’, die maandag werd uitgezonden bij BNNVARA, brengt de topvoetballer nog wat dichterbij. De docu gaat over verdriet in zijn leven. Over hoe hij huilde met zijn moeder aan de telefoon, na zijn kruisbandblessure in december 2019. En over verdriet dat nog dieper gaat. Toen Memphis vier jaar oud was, liet zijn vader hem in de steek. Je ziet hoe hij zijn halfbroer bezoekt, die worstelt met psychische problemen. “Ze noemen hem schizofreen,” zegt Memphis. “Hij was vroeger een vrolijke jongen en had talent voor voetbal. Het is mijn broer man, en ik ga hem zeker niet wegstoppen, en dat heb ik ook gezegd tegen hem.” Hij slikt zijn tranen weg en zegt dan: “Het leven is niet perfect.”
Zijn jeugdvriend Gigi komt ook voorbij, met wie hij in Moordrecht voetbalde op een pleintje dat er vrij troosteloos uitziet. De garage met nummer vijf was het doel van Memphis, die van nummer 12 was van Gigi. Hij wijst: “Daar woonde een man die vaak onze ballen lek stak.”
