Iets kan een vloek lijken, maar eigenlijk een zegen blijken te zijn. De Engelsen noemen dat ‘a blessing in disguise’, een zegen die vermomd is...
Ooit leefde er een man aan de grens van China. Op een dag rende zijn paard weg, naar de nomaden aan de andere kant van de grens. Mensen probeerden de man te troosten. Maar hij zei: “Waarom weet je zo zeker dit geen zegen is?”
Na een paar maanden kwam het paard terug en nam een prachtige hengst van de nomaden mee. Iedereen feliciteerde hem, maar de man zei: “Waarom weten jullie zo zeker dat dit geen ongeluk is?”
Zijn zoon reed graag op het paard. Maar op een dag viel hij eraf en brak zijn heup. De mensen probeerden hem weer te troosten. Maar de man zei: “Hoe weten jullie zeker dat dit geen zegen is?”
Een jaar later trokken de nomaden de grens over en vielen aan. Ieder die kon, greep zijn boog en trok ten strijde. De zoon van de man kon niet meegaan, hij was kreupel. De Chinese grensbewakers streden dapper, maar verloren negen van de tien man.
Alleen doordat de zoon kreupel was, overleefde hij. Zo konden zijn vader en hij voor elkaar blijven zorgen.
